Francisco Rozados "Rochi": Cantar da muller labrega

-
A muller labrega foi pai e nai a un tempo nos nosos fogares onde o home emigrou. Ela criou os fillos, coidou os vellos e traballou arreo no agro. Foi quen mantivo vivas as tradicións e quen as transmitiu ós herdeiros. Merece todas as homenaxes que se lle fagan. En Forcarei e na Terra de Montes xa puxemos o noso baguiño coa estatua que a enxalza na rotonda das Maleitas, obra do escultor Magín Picallo. Este cantar quere proseguir ese camiño e axudar a minguar unha débeda que xamais quedará saldada de todo.

Tes a pel queimada polo sol, muller

Os labores son infindos

E a calor cruel.

Pero os nenos han comer

E han de medrar co teu pan,

Muller labrega, pai e nai.

O home lonxe e os pais vellos

E os rapaces por criar.

Tes as mans feridas de sachar, muller

Os pesares son seguidos

E o vagar non vén.

Os teus vellos han morrer

Nas túas mans morrerán

Muller labrega, pai e nai.

O home lonxe e os pais vellos

E os rapaces por criar.

Tes a alma en pena de sufrir, muller

Os praceres son cativos

Nun vivir de fel.

O teu home ha de volver

No tempo de se enterrar

Muller labrega, pai e nai.

O home lonxe e os pais vellos

E os rapaces por criar.

Tes os ollos negros de chorar, muller

Xa medraron os meniños

E han marchar tamén.

Eses ollos han de ver

Negra soidade no lar

Muller labrega, pai e nai.
-

Muller labrega, pai e nai...

Muller labrega, pai e nai...

Francisco Rozados "Rochi"

P.S.: O outro día, na Casa de Galicia de Madrid, tiven a oportunidade de asistir a presentación da XXXI Festa do Gaiteiro de Soutelo, e alí, pido perdón a todos por a tardanza, conocín tamén a sensibilidade profunda de Francisco Rozados "Rochi". Algo sabía eu das súas capacidades humans e artísticas e da súa conexión coa terra, pero non estaba valorando na xusta medida a este gran home, a este xenio de língua, a este paisano que desde agora, con xusticia, ocupará un lugar de honra no meu corazón. A trancripción de estes versos sobre as nosas nais dino todo sobre a súa capacidade de ler nos corazóns das persoas (sinto non poder acompañalos coa música que él mismo compuxo para cantalos). Gracias, Rochi, e gracias alcalde por traernos hasta aquí o sentir de Galicia.

Pepe Cerdeira

P.S.2: Nun dos comentarios que podedes ler debaixo, "Rochi" ten a amabilidade de darnos este enderezo onde poder escoitar o cantar. Gracias unha vez máis:
(http://www.forcarei.com.es/Arquivos/musica/chorovia%20na%20moucarria/Track05.mp3)